بهزاد نبوی: ناامیدی مردم از اصلاحات میتواند آنها را به سمت براندازی یا دخالت خارجی سوق دهد/ اصلاحطلبی نه سرنگونی میخواهد و نه حرکتهای بیرون از قا
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، مهندس بهزاد نبوی، فعال سیاسی پیشکسوت، در گفتوگویی تفصیلی با جماران، تأکید کرد اصلاحطلبی نه سرنگونی میخواهد و نه حرکتهای بیرون از قانون. او با اشاره به ضرورت وفاق ملی و استفاده از همه نیروهای توانمند در اداره کشور، راه حل بسیاری از بحرانهای اقتصادی و سیاسی ایران را در عقلانیت، شفافیت و اصلاح سیاست خارجی دانست و هشدار داد ناامیدی مردم از اصلاحات میتواند آنها را به سمت براندازی یا دخالت خارجی سوق دهد.
«نه» گفتن مردم به ترامپ و نتانیاهو مستحق پاسخی درخور از حاکمیت بود.
اصلاحطلبی نه سرنگونی میخواهد و نه حرکتهای بیرون از قانون.
وفاق ملی زمانی معنا دارد که همه نیروهای توانمند در اداره کشور به کار گرفته شوند.
در جنگ ۱۲ روزه طولانیترین سفر خارج از کشور زندگیام را پشت سر گذاشتم و عملا و ناخواسته فراری بودم! مجوزی که داشتم فقط ۱۰ تا ۱۵ روز بود، اما برگشتن ممکن نبود و به ناچار من و همسرم، ۴۱ روز در دبی ماندیم.
شعار وفاق ملی یعنی ایجاد وحدت ملی برای مواجهه با بحرانهای فزاینده کشور.
ناترازیهای امروز حاصل یک دوره کوتاه نیست و به همه ما برمیگردد.
حل مسائل فقط وقتی ممکن میشود که سهم خودمان را در وضع موجود بپذیریم.
هر کسی که بخواهد اداره کشور را بر عهده بگیرد و تلاش کند از شدت بحرانها کم کند، ناچار است به این مفهوم از وفاق ملی یعنی همان وحدت ملی برای حل بحرانها تکیه کند.
خودمان هم جزو همان جمع هستیم و باید در حل مسائل سهیم باشیم.
پزشکیان شخصیتی مستقل است و نمیتوان او را در قالبهای مرسوم سیاسی جا داد.
کارآمدی را نباید به همفکری سیاسی محدود کرد.
اگر واقعاً در چارچوب این شعار عمل کنیم و از نیروهای کارآمد استفاده شود، میتوان تا حدی بر ناترازیها غلبه کرد.
مسأله فیلترینگ در اختیار یک نهاد واحد نیست و تصمیمگیری از دولت فراتر رفته است.
زندگی مردم به پلتفرمها گره خورده و فیلتر کردن آنها عملاً مشکلی را حل نمیکند.
در جهانی که همه چیز قابل دسترسی است، راهی جز حرکت به سوی رفع فیلترینگ باقی نمیماند.
فیلترینگ مهم است اما مسأله اصلی مردم همچنان اقتصاد و معیشت است.
بهبود معیشت بدون بازنگری در سیاست خارجی ممکن نخواهد شد.
منافع ملی فقط به آمریکا محدود نمیشود و باید در همه روابط دیده شود.
شناخت دقیق منافع ملی در سیاستگذاری کشور به شدت کمرنگ است.
حتی با یک دولت مستکبر هم میتوان بر اساس منافع ملی مذاکره کرد.
ذهنیتهای ایدئولوژیک مانع حلوفصل مسائل سیاست خارجی شده است.
نفوذ سیاسی، بسیار مهمتر و تأثیرگذارتر از نفوذ امنیتی یا نظامی است.
انگار از آن نفوذ کلاسیک گذشتهایم و حالا با نوعی نفوذ در سطح ادراک و ذهنیت روبهرو هستیم.
رقابت اصلی جهان امروز اقتصادی و فناورانه است، نه نظامی.
الگوی توسعه ما هنوز گرفتار تصور ابرقدرتی از نوع شوروی سابق است.
قدرتیابی چین نشان میدهد که اقتصاد میتواند مهمترین ابزار قدرت باشد.
در خودروسازی نهتنها پیشرفت نکردیم، که عقب هم رفتیم.
صنعت مونتاژ از قبل انقلاب به ما ارث رسیده و ما در آن جهش ایجاد نکردیم.
غنی سازی به هر قیمت، پیشرفت نیست و میتواند کشور را فقیر کند.
وقتی قصد ساخت سلاح هسته ای نداریم تحمل این هزینهها چه توجیهی دارد؟
کشور روز به روز عقب میافتد و جلو نمیرویم.
اصلاحطلبی یعنی تغییر وضع موجود به وضع مطلوب با روشهای قانونی و مسالمتآمیز.
اصلاحطلبی مسیری طولانی و دشوار است اما هنوز تنها راه تغییر مسالمتآمیز در کشور به شمار میآید.
ناامید شدن جامعه از اصلاحات نتیجه رفتار خود حاکمیت است و این ناامیدی مسیر را بهسوی براندازی یا دخالت خارجی است.
