لایحه دفاعیه فرجام خواهی امکان طرح لایحه دفاعیه فرجام خواهی
آرایی که از دادگاه های حقوقی صادر می شوند، اصولاً قطعی و غیر قابل تجدید نظرند. مگر در مواردی که قانون تعیین کرده باشد. از آنجا که نظام حقوقی ایران، از اصل «دو مرحله ای بودن دادرسی» پیروی می کند، قانونگذار به موجب مواد قانونی گوناگون مواردی که می شود نسبت به یک رای قضایی اعتراض کرد را بیان نموده است. بسته به میزان اهمیت حکم یا قراری که دادگاه نخستین صادر کرده است، ممکن است رای مذکور قابل تجدید نظر در دادگاه تجدید نظر، و یا قابل فرجام خواهی یا استیناف در دیوان عالی کشور باشد.
موضوع نوشتار پیشِ رو چگونگی طرح لایحه دفاعیه فرجام خواهی است. رسیدگی فرجامی طبق ماده 366 قانون آیین دادرسی مدنی عبارت است از بررسی انطباق یا عدم انطباق رای مورد اعتراض با قانون و شرع است. برای پی بردن به این موضوع، نخست بررسی می کنیم که چه آرایی قابل فرجام خواهی است:
آرای قابل فرجام خواهی کدامند؟ منظور از رای، حکم و قرار صادر شده از دادگاه حقوقی است. شرط ابتدایی قابل فرجام بودن آرای حقوقی این است که قطعی شده باشند. بنابراین اگر تا کنون مهلت واخواهی یا تج..
