حفظ منافع حیاتی، دولتها را به اتخاذ اقدامهای متقابل قهری (مقابله به مثل) در برابر اعمال روزمدارانه و متخلفانه دیگر طرفها سوق داده و دولتها میتوانند اینگونه اقدامهای مقابله به مثل را با تفسیر موسع از آستانه حمله مسلحانه واجد شرایط دفاع مشروع قلمداد کنند.